|
|
SCENARIUSZ: CZYM ZWIERZĘTA RÓŻŹNIĄ SIĘ OD LUDZI?
Opracowała Gosia Świderek
Cel zajęć: ukazanie podobieństwa życia ludzi i zwierząt oraz zwrócenie uwagi uczniów na zdolność zwierząt do przeżywania uczuć.
Cele operacyjne:
Środki: papier i pisak do notatek dla prowadzącego.
Czas trwania: jedna godzina lekcyjna.
Miejsce zajęć: dowolne.
Grupa wiekowa: uczniowie klas I-VI szkół podstawowych.
Przebieg zajęć:
Prosimy uczniów aby wymienili wszystkie rzeczy, które spotykają ludzi na całym świecie, teraz jak i przed stuleciami, od narodzin do śmierci. Prowadzący zapisuje odpowiedzi uczniów: rodzi się, rośnie, rozwija się, dojrzewa, zakochuje się, zakłada rodzinę, ma dzieci, opiekuje się nimi, starzeje się, choruje, umiera. Następnie prosimy aby uczniowie wymienili co robią codziennie ludzie na całym świecie, znów zapisujemy odpowiedzi. Przykładowo: spi, budzi się, wstaje, myje się, je i pije, uczy się, bawi, pracuje, kupuje (zdobywa), odpoczywa, tańczy, biega, skacze, śpiewa, mówi, ćwiczy - uprawia sport, pomaga innym i rywalizuje. Ostatni element to uczucia i stany w jakich znajduje się człowiek, np. bywa zmęczony, radosny, śmieje się, płacze, tęskni, jest zdenerwowany, skoncentrowany. Zwracamy uwagę, żeby odpowiedzi były na tyle ogólne, by można je było przypisać większości ludzi teraz i dawniej, tzn. nie zapisujemy, że człowiek ogląda telewizję (bo 100 lat temu nie oglądał, a dziś także w wielu miejscach świata ludzie nie mają telewizorów a nawet prądu), naprowadzamy więc uczniów na odpowiedzi uogólniające np. że się relaksuje, odpoczywa, ogląda (podobnie jak można spędzać czas na obserwowaniu zwierząt czy zachodów słońca). Za chwilę prowadzący będzie odczytywał zapisane przed chwilą wydarzenia, czynności, uczucia przypisane ludziom, ale w kontekście życia zwierząt, a zadaniem uczniów będzie zasygnalizowanie w ustalony sposób czy zgadzają się z twierdzeniem, że "Zwierzę ... ", w miejscu kropek czytamy kolejne punkty z powstałej przed chwilą listy (np. zwierzę rodzi się, śpi, bawi się itp.). Wcześniej należy jednak ustalić zasady dotyczące sygnalizowania swojego zdania. Można tu wykorzystać rozmaite sposoby, np. sygnalizowanie ręką (układ ok! - oznacza, zgadzam się, dłoń zwinięta z kciukiem do dołu - nie zgadzam się), jeśli mamy do czynienia z grupą pełną energii możemy zaproponować wymagające więcej wysiłku fizycznego sygnały (np. przysiady i stawanie na palcach z wyciągnięciem rąk w górę) lub dowolny inny sposób. Część odczytywanych twierdzeń będzie bezdyskusyjnie przyjmowana przez wszystkich uczniów (np. że zwierzęta śpią, jedzą, piją, rozmnażają się, chorują, umierają). Jednak niektóre mogą i powinny wywołać dyskusję (np. czy zwierzęta pracują, uczą się, tańczą, mówią itp.). W takiej sytuacji należy pozwolić uczniom na wymianę poglądów. Z pewnością wiele cennych uwag wnieść mogą dzieci mające w domu jakieś zwierzę i obserwujące je na co dzień, a także miłośnicy filmów przyrodniczych posiadający sporą wiedzę nt. życia społecznego i zachowań zwierząt. Warto poświęcić kilka chwil na rozmowę np. o pracy zwierząt (nie chodzi tu tylko o pracę na rzecz człowieka, ale przede wszystkim o pracę związaną z utrzymaniem się przy życiu: zdobywanie pożywienia, budowa domu), mowie zwierząt (jak porozumiewają się zwierzęta? porozumiewanie za pomocą zapachu, ruchu, barwy), nauki (latania, polowania i unikania zagrożenia, zdobywania pożywienia, życia w społeczności). W czasie dyskusji prawdopodobnie większość uczniów zostanie przekonana, że zwierzęta robią to, co ludzie i czują tak, jak ludzie. Prosimy uczniów o wnioski płynące z tej wiedzy. Skoro życie zwierząt i ludzi jest tak do siebie podobne to jak powinniśmy traktować zwierzęta? |
|
